Atlantyda - mityczna kraina, zatopiona przez wysokie fale i trzęsienia ziemi.
Platon jako pierwszy opisał mityczne miasto. Miało leżeć na zachód od Europy (a dokładniej od cieśniny Gibraltara) i miała być większa Libii i Acji razem wziętych. Wyspa była bardoz bogata, Platon pisał, jakoby diamenty, drewno i cenne materiały były tak powrzechne jak zioła i drzewa owocowe. Wysokie góry ochraniały mieszkańców przed wiatrami północy, na rozległych łąkach pasły się zwierzęta dzikie i oswojone.
Wyspa miała być przypisana Posejdonowi podczas podziału ziem między bogami Olimpu. Stworzył on tam wieżę, którą oddzielił okręgami wodnymi, równo od siebie oddalonymi oraz połączył je mostami, aby do wieży był dostęp. Ludność Atlantydy nazywano Atlantami, którzy byli rozwiniętą cywilizacją. Stworzone przez Posejdona mury wykorzystali i wśród nich wybudowali wspaniałe miasto, w którym znajdowało się wiele świątyń zbudowanych m.in. ze złota. Poza tym były tam tereny wypoczynkowe i tor wyścigowy koni, a gorące źródła zasilały zbiorniki wody pitnej i łaźnie. W porcie stało wiele trimem, dobrze wyposażonych i gotowych do rejsu.
Atlantydę kojarzy się również z innymi wyspami: Mu i Lemurią. Niektórzy twierdzą, ze to była jedna i ta sama wyspa, ponieważ czas, w którym zatonęły jest podobny.
Z pewnością znalezienie Atlantydy oznaczałoby wiele zalet: turystycznych, ale także majątkowych. Wykonane ze złota świątynie brzmią zachęcająco.